Geen wonder ek kry niks weggegooi nie.

Eers dog ek dis omdat ek mos maar lui is (my werk lê in sediment-lae van gestruktureerde, gedateerde stapels …).  Kobus weer, meen dis omdat ek anal retentive is, want ek sukkel ook vreeslik om besluite te neem en keuses te moet maak. Maar sê julle vir my wat my makeer…

Ek kry die dunste tydskriffie hier tussen my stapels:  S.A. Tydskrif vir Geneeskunde.  Dit het geen fotos of prentjies in nie, net rye en rye getikte inligting. Die titel: Die aanpassing van Jeugdiges in die Samelewing.  Die blaaie is vergeel, die datum is die 10de Februarie 1962 – ek was nog nie eens gebore nie.  Dis deur Dr. Richard Cheetham geskryf en aan my Oupa Lückhoff gegee, en ek haal aan:

“Dit het heeltemal gebruiklik geword om die probleme van jeugdiges op ‘n negatiewe manier te benader.  Ons voel gesteurd en verontrus oor die jeugdiges, eendsterte, “teddy boys”, “beatniks”, skollies en tsotsies, met die gevolg dat ons ‘n positiewe belanstelling in en benadering tot die probleme in hierdie verband veloor.” 

Toe, gooi jy dit weg, want ek kan nie 🙂  Inteendeel, ek gaan dit skandeer en aanstuur  vir almal wat dag in en dag uit oor hulle jeugdiges kla.  Die artikel sluit af: “Die onvermydelike gevolgtrekking waartoe ons dus moet kom is dat ‘n samelewing opgesaal sit met ‘n jeugprobleem waarvan hy self in ‘n groot mate die skepper is”.

Ek beter my 2 jeugdiges gaan haal om saam met my die eikeboom terug te snoei en die uilhuis skoon te maak – hier roep juis ‘n gevlekte ooruil so net voor vyf soggens.